thet

Dziękuję za wierność w czytaniu.
Dziękuję za każde słowo, opinię, krytykę.
Dziękuję za dawanie satysfakcji.
Dziękuję za spełnienie marzeń.

Historia Hermiony i Draco niestety musi się już zakończyć.
Prawie rok byliście ze mną.
Przez ten czas tak wiele się nauczyłam.
Rozwijałam swój talent pisarski i wierzę, że naprawdę go mam.
Jestem niezmiernie wdzięczna losowi, Wam i, w gruncie rzeczy, sobie samej.
Losowi - za to, jak potoczyło się moje życie.
Wam - za to, że pozwoliliście mi uwierzyć w siebie.
Sobie - za to, że się odważyłam.

Pisanie jest naprawdę czymś niezwykłym.
To przelewanie cząstki siebie, ukazywanie jej ludziom, poprzez słowa!
A one mają, bądź co bądź, niezwykle wielką siłę.
Nie napisałam tak wielu rzeczy.
Jednak myślę, że są one zbędne.
Mam nadzieję, że chociaż w małym stopniu pokazałam Wam, jak dostrzegam świat.
I pomogłam zwrócić uwagę na rzeczy, które w życiu codziennym wydają się tak błahe, a w rzeczywistości są niezwykle ważne.

Nie odchodzę od pisania całkowicie.
Mam moją Emilkę.
Snuję plany nad innymi opowiadaniami.
Być może niedługo znowu rozpocznę historię o Hermionie i Draco, ale w nieco innym świetle?
Potrzebuję czasu.
I jednak, choć długo się upierałam, że tak nie jest, nie mogę pisać o tak młodych osobach.
Szczególnie ja ;)

Dziękuję za wszystko. Liczę, że o mnie nie zapomnicie.
Pozdrawiam ;*

Wasza Dramione